Israel staat alleen.

De wereld keert Israël de rug toe: Wat gebeurt er echt in Gaza?

Als ik de media volg, blijf ik in toenemende mate geschokt. Overal zie ik verhalen en beelden die een heel ander beeld van Israël schetsen dan de werkelijkheid. Er is zoveel redeloosheid en onrecht als het gaat om Israël. Maar waarom wordt er zo weinig aandacht besteed aan de waarheid over het conflict tussen Israël en Gaza? Het is verontrustend hoe weinig er werkelijk wordt onderzocht in deze complexe situatie. En nog verontrustender: wereldwijd groeit het geweld tegen de Joodse bevolking. Leugens en haat worden verspreid, en de Joden wereldwijd worden geconfronteerd met intimidatie en fysiek geweld.

Zelfs in Nederland worden scholen voor Joodse kinderen bewaakt als waren het gevangenissen. Rabbijnen worden bedreigd. En ondanks alles hoor je hier maar mondjesmaat iets over. Waarom zwijgen zoveel mensen? Waarom lijkt het alsof de wereld Israël de rug toekeert?

 

De media en de leugens over Israël

Ik voel de dringende behoefte om dit te delen, omdat er zoveel misinformatie in de media circuleert over Israël. Israël wordt na de aanslagen van 7 oktober 2023 in Gaza vaak gepresenteerd als de agressor. De wereld heeft Israël aangeklaagd, veroordeeld en in de beklaagdenbank gezet. Het lijkt wel alsof de hele wereld tegen Israël en het Joodse volk is.

Ik spreek hier niet alleen als iemand die Israël steunt, maar als iemand die zich echt zorgen maakt over de haat die in de media wordt verspreid, vooral de antisemitische uitlatingen die nu meer dan ooit te horen zijn. Zelfs al lijkt het rustiger geworden, de haat wordt vaak nog subtieler, maar is helaas nog steeds aanwezig.

Israël wordt vaak beschuldigd van genocide en etnische zuivering, iets wat compleet niet het geval is. Sterker nog, er is zelfs een lopende genocidezaak tegen Israël bij het Internationaal Gerechtshof, maar wat je vaak niet hoort, is dat de aanklager Hamas en Israël op één lijn stelt. Dit maakt de situatie alleen maar verwarrender.

 

Een persoonlijke ervaring met haat

Ik sprak onlangs met een christen die, enkel op basis van de berichtgeving in de media, zonder enige aarzeling zei dat Israël genocide pleegde. Na een vrij pittig gesprek werd die uitspraak toch afgezwakt, en zei de persoon: “Ik bid wel voor Israël,” en verder bleef het daarbij.

Dit is de haat en leugenachtige beeldvorming die zo gevaarlijk is. Wat me persoonlijk diep raakt, is dat de meeste kerken in Nederland zwijgen over dit conflict. Als je een paar kerkdiensten volgt op YouTube, zie je nauwelijks een kerk die zich uitspreekt over de situatie. Er is een opvallende stilte, een angst om zich uit te spreken, waarschijnlijk uit vrees voor de reacties van de eigen kerkgangers.

 

Solidariteit met Palestijnen, maar waar is de steun voor Israël?

De solidariteit met de Palestijnen is wereldwijd enorm, en daar is absoluut niets mis mee. Maar wat mij opvalt, is het gebrek aan aandacht voor de situatie van Israël. Er lijkt nauwelijks christelijke betrokkenheid te zijn. We zien bijna geen enkele kerk die durft op te komen voor Israël. Waarom is dat zo? Bang voor de reactie van de mensen in de kerk? Of is het gewoon makkelijker om je solidariteit te betuigen met de Palestijnen, omdat dat nu eenmaal de populaire keuze is?

De realiteit is dat Israël steun nodig heeft, juist nu. De strijd die Israël voert, is niet alleen tegen Hamas, maar ook tegen de grotere krachten van Iran, een belangrijke steunpilaar voor terroristische groeperingen zoals Hamas en Hezbollah. Deze landen streven niet naar vrede met Israël, maar naar de volledige vernietiging van de Joodse staat.

 

De werkelijke oorzaak van het conflict: een geschiedenis van duizenden jaren

Wat veel mensen niet begrijpen, is dat het conflict tussen Israël en de Palestijnen niet simpelweg een kwestie is van geweld en terrorisme. Het heeft een diepgewortelde historische en religieuze basis die duizenden jaren teruggaat. Twee volkeren, Izaäk en Ismaël, maken aanspraak op hetzelfde land. De wortels van de strijd tussen Joden en Arabieren liggen in de Bijbel en in de geschiedenis van de patriarchen.

Het conflict gaat uiteindelijk om de belofte die God aan Abraham deed, namelijk dat zijn nakomelingen (door zijn zoon Izaäk) het land Israël zouden erven. Deze belofte is voor veel mensen moeilijk te begrijpen, maar het vormt de kern van het conflict. Voor wie het diepere, spirituele aspect van dit conflict wil begrijpen, is het onmiskenbaar: dit is niet zomaar een geopolitiek conflict. Het heeft een bovennatuurlijke dimensie die niet kan worden genegeerd.

 

Waarom Israël onze steun verdient

Israël verdient de steun van de wereld, en in het bijzonder van de christelijke gemeenschap. Dit is geen kwestie van politieke voorkeur, maar van morele verantwoordelijkheid. De Joodse staat heeft zichzelf altijd verdedigd tegen terrorisme en haat, en het heeft recht op bestaan in vrede en veiligheid. Maar in plaats van Israël te steunen, wordt het steeds vaker afgewezen, aangeklaagd en veroordeeld.

Israël heeft steun nodig, niet alleen voor zijn eigen veiligheid, maar ook om te vechten tegen de krachten die de vernietiging van de Joodse staat nastreven. Iran, Hamas en Hezbollah staan niet voor vrede, maar voor de uitroeiing van Israël. Dus waarom zwijgen zoveel christenen? Waar is de moed om op te komen voor Israël? Dit zou voor elke christen een vanzelfsprekende keuze moeten zijn, vooral gezien de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog, waarin miljoenen Joden werden vermoord. Hoe kunnen we nu stil blijven?

 

Afsluitende gedachten

De wereld draait niet om politieke correctheid, maar om waarheid en gerechtigheid. Het is tijd om onze ogen te openen, onze kennis te verdiepen en op te komen voor wat juist is. Israël heeft onze steun nodig. De vraag is: durven we die steun te geven?

Shalom Dre