Een Blik op het Israël-Gaza Conflict: Wat Is Nog Waarheid?

Een Blik op het Israël-Gaza Conflict: Wat Is Nog Waarheid?

De wereld lijkt in brand te staan, en in Nederland voelen we de schokgolven. Het Israël-Gaza-conflict domineert de gesprekken in de Tweede Kamer, waar politici elkaar nauwelijks de ruimte geven om adem te halen. Iedereen heeft een mening. Terwijl de chaos voortduurt, komt er groot nieuws: het Internationaal Strafhof (ICC) vaardigt een arrestatiebevel uit tegen de Israëlische premier vanwege oorlogsmisdaden. Bam. Een klap in het gezicht voor Israël. Maar is het terecht?

De Wereld Tegen Israël?

Alsof dat nog niet genoeg is, roept zelfs de paus op tot een onderzoek naar mogelijke genocide door Israël in Gaza. Religieuze leiders voegen zich bij de kritiek. De Protestantse Kerk in Nederland (PKN) stelt dat gebieden als Judea, Samaria en Jeruzalem terug moeten naar de Palestijnen. De aartsbisschop van Canterbury doet daar nog een schepje bovenop en sluit zich aan bij de oproepen van de VN. Het lijkt wel alsof de hele wereld zich tegen Israël keert. Internationaal, religieus, politiek—Israël staat er steeds meer alleen voor.

En Nederland?

Ook hier rommelt het. Demonstraties vullen de straten, en we hoeven maar even terug te denken aan de spanningen die eerdere protesten in Amsterdam teweegbrachten. Nederlandse Joden voelen zich steeds vaker in het nauw. Ze worden met argwaan bekeken, alsof ze automatisch verantwoordelijk zijn voor het beleid van Israël. En de vraag dringt zich op: waar is de solidariteit voor het Joodse volk? Waarom blijven zoveel christenen en kerken stil?

De Stilte van de Kerk

Juist die stilte doet pijn. Op de Dam komt binnenkort een klein groepje christenen bijeen om hun steun te betuigen aan het Joodse volk. Het is bewonderenswaardig, maar eerlijk gezegd ook pijnlijk: het zijn er zo weinig. De Bijbel leert ons dat “als één deel lijdt, de andere delen mee moeten lijden.” Maar waar is de Nederlandse kerk in dit alles? De waarheid is hard. De kerk faalt. Ze kijkt weg van het lijden van Gods oogappel, het Joodse volk, en blijft doorgaan met haar alledaagse rituelen. Geen duidelijk standpunt, geen stem die zich luid en duidelijk uitspreekt. Israël raakt geïsoleerd, en de stilte van de kerk klinkt oorverdovend.

Israël’s Realiteit: Leven met Dreiging

Ondertussen gaat het leven in Israël door, zij het in een constante staat van dreiging. Elk huis heeft een schuilkelder. Kinderen groeien op met het geluid van luchtalarmen—hun jeugd is getekend door oorlog. Hoe lang kan dit nog doorgaan?

De staat Israël werd in 1948 opgericht als thuis voor het Joodse volk, na de Holocaust en eeuwenlange vervolging. Maar zelfs in hun eigen thuisland voelen ze zich niet veilig. Ze worden bedreigd, belaagd en, als we sommige media mogen geloven, zelfs beschuldigd van genocide.

De Tragiek van Genocide

En daar ligt het pijnlijke punt. Het woord genocide vliegt ons om de oren in de media. Eerst met enige voorzichtigheid, maar inmiddels roept men het zonder aarzeling: Israël pleegt genocide.

Ik hoor het met verdriet aan. Begrijp me goed: genocide betekent de bewuste en systematische vernietiging van een bevolkingsgroep. Hoe kun je dat label geven aan een land dat—zelfs in oorlog—briefjes uit vliegtuigen laat vallen om burgers te waarschuwen? Hebben we ooit een dergelijk gebaar in een ander conflict gezien? Hoe kun je zo’n land beschuldigen van bewuste uitroeiing?

Nee, Hamas en Hezbollah gooien geen briefjes uit de hemel. Wel raketten, met als gevolg dood en verderf.

En Wij?

In Nederland worden synagogen en scholen opnieuw extra beveiligd. Hoe triest is het dat Joodse kinderen naar een school moeten die meer op een bunker lijkt? En toch, ondanks alle beveiliging, blijft de haat bestaan. Laat ik helder zijn: niet iedere moslim is verantwoordelijk voor deze haat. Maar het is een kleine, extreme groep die de toon zet en deze ellende veroorzaakt.

Waar Gaat Het Heen?

De situatie is ingewikkeld, pijnlijk en uitzichtloos. Het conflict tussen Israël en Gaza is niet zomaar op te lossen. Maar één ding is zeker: de stilte van de wereld—en vooral van de kerk—maakt het alleen maar erger.

Een Boodschap van Hoop

De christenheid kan het tij doen keren door te bidden en onvoorwaardelijke steun te betuigen in woord en daad voor Israël. Ja, er is leed aan beide kanten. En ja, elke burgerdood is een tragedie. Maar Israël wil in vrede leven. En zolang er landen en groeperingen zijn die Israël willen vernietigen, From the River to the Sea, zal Israël oorlog moeten blijven voeren.

“Opstaan voor Israël is opstaan tegen onrecht en haat.”

Jesaja 60:1-3
"Sta op, word verlicht, want uw licht komt en de heerlijkheid van de HEERE gaat over u op. Want zie, de duisternis zal de aarde bedekken en diepe duisternis de volken, maar over u zal de HEERE opgaan en Zijn heerlijkheid zal over u gezien worden. "Volken zullen naar uw licht gaan, koningen naar de glans van uw dageraad."

Shalom, Dre