“Genocide en Gods trouw: Israël in een vijandige wereld”                                                         

Het thema genocide is een pijnlijk onderwerp, zeker in de context van Israël. De geschiedenis van Israël en het Joodse volk is doordrenkt van momenten van vervolging, pogingen tot uitroeiing, en uiteindelijk overleven, door de trouw van God en hun onverwoestbare hoop. Ik wil vandaag stilstaan bij de gruwel van genocide, en hoe deze verbonden is met de geschiedenis van Israël. Maar ook hoe Israel nu zelf wordt beschuldigd van genocide. 

 

Amnesty International stelt als eerste grote mensenrechtenorganisatie dat er voldoende bewijs is om te zeggen dat Israël genocide pleegt in Gaza. Hoe is het mogelijk dat een organisatie deze uitspraak heeft gedaan op basis van rapporten en cijfers van de Hamas media. Veel critici wijzen erop dat Amnesty die zich vaak baseert op informatiebronnen die niet altijd onafhankelijk of objectief zijn, waaronder rapporten en cijfers afkomstig van Hamas-media. Hamas die burgers gebruiken  voor hun dodelijke doel: Israel vernietigen" Waarom maakt Amnesty hier geen nieuws flash van?

 

Even terug in de geschiedenis van Israël:                                                                                                                   

Van de slavernij in Egypte tot de Holocaust in de 20e eeuw heeft het Joodse volk herhaaldelijk te maken gehad met pogingen om hen te vernietigen. De Bijbel zelf begint met verhalen van vijandschap tegen Israël. Denk aan Farao, die de jongetjes van Israël liet verdrinken (Exodus 1:22), of Haman, die in het boek Esther een plan smeedde om het hele Joodse volk te vernietigen. Deze gebeurtenissen zijn niet alleen historische feiten, maar ook geestelijke  lessen. Israël is in de Bijbel vaak het doelwit van aanvallen, niet alleen vanwege politieke of ethische redenen, maar ook omdat het een volk is dat door God is uitgekozen.                                                                                                                                                                   

In Zacharia 2:8 wordt Israël "de appel van Zijn oog" genoemd, wat illustreert hoe kostbaar dit volk is voor God.

 

De Holocaust: Het dieptepunt van genocide                                                                                                                   

De Holocaust is een van de donkerste hoofdstukken in de menselijke geschiedenis. Zes miljoen Joden werden vermoord in een systematische poging van de nazi’s om het Joodse volk volledig uit te roeien. Voor velen roept dit de vraag op: waar was God? Het antwoord ligt in een dieper begrip van Gods trouw en Zijn plannen. Hoewel de Holocaust een tijd van ongekend lijden was, zagen we na deze tragedie ook een unieke vervulling van Bijbelse profetieën: de oprichting van de staat Israël in 1948.                                                                                                                                                                       

Jesaja 66:8 zegt: "Kan een land in één dag geboren worden?" "Kan een volk in één ogenblik worden voortgebracht?"                                                                                                                

Dit is precies wat er gebeurde, een teken dat Gods plannen niet worden gedwarsboomd, zelfs niet door de meest brute pogingen van de VN/EU of andere organisaties en politieke partijen wereldwijd. 

 

Waarom blijft Israël bestaan?                                                                                                                                         

Een opmerkelijk aspect van de Joodse geschiedenis is hun overleven te midden van vervolging. Van de Babyloniërs tot de Romeinen, van de Spaanse inquisitie tot de Holocaust – keer op keer werd geprobeerd het volk Israël te vernietigen. Toch blijven ze bestaan. Dit is geen toeval. Het is een tastbaar bewijs van Gods beloften.                                                      

Jeremia 31:35-37 benadrukt dat zolang de zon en de maan bestaan, Israël zal blijven bestaan als een volk voor God.

Genocide is een woord dat zorgvuldig gebruikt moet worden. Terwijl beschuldigingen tegen Israël de krantenkoppen halen, mogen we de dreigingen tegen het voortbestaan van het Joodse volk en de staat Israël niet negeren. Een wereld die gerechtigheid zoekt, moet deze dubbele standaarden aanpakken. En ook de kerk moet zijn stem laten horen in plaats van te zwijgen en te beschuldigen dat ze "aan landje pik doen"

Hamas/Hezbollah en de genocidale dreiging                                                                                                                 

Het Handvest van Hamas: De expliciete oproep tot de vernietiging van Israël.                                                           

Raketten en terreur: Hoe Hamas bewust burgerdoelen in Israël aanvalt.                                                                           

De ideologie van haat: Onderwijs en propaganda in Gaza die genocide normaliseert en bevordert. En de internationale media op zijn hand weet te krijgen met de beelden en cijfers die niet na te gaan zijn. 

 

Dubbele standaarden in de internationale gemeenschap: waarom worden genocidale dreigingen tegen Israël vaak genegeerd of gebagatelliseerd? Organisaties zoals Amnesty International en de VN tonen regelmatig een selectieve verontwaardiging, en nu is ook de PKN weer in het nieuws. Een PKN-predikant beschuldigde Israël in haar gebed zelfs van genocide met de woorden: "Ik aarzel niet meer."

"Nooit meer" werd na 1945 als belofte uitgesproken, maar opnieuw bevinden we ons op een kantelpunt in de geschiedenis. Israël, een land dat – net als elk ander volk of natie – zijn tekortkomingen heeft, wordt steeds meer in de verdrukking gebracht.

 

Wat kunnen de wereld en bovenal de kerk nog leren?                                                                                                                           Voor ons als christenen ligt er een belangrijke les in de geschiedenis van Israël en de gruwel van genocide. Ten eerste worden we herinnerd aan de gebrokenheid van deze wereld en de noodzaak van verlossing. Maar daarnaast herinnert Israël ons ook aan de trouw van God. Hij vergeet Zijn beloften niet, zelfs niet in de diepste duisternis. Ook de ellende die Israel keer op keer moet meemaken. 

Ook vandaag weer  een oproep om waakzaam te blijven tegen haat en antisemitisme, dat op de dag van vandaag de dag de kop opsteekt. De Bijbel roept ons op om te bidden voor de vrede van Jeruzalem (Psalm 122:6) en om als wachters te staan voor Gods volk.

 

Genocide is een gruwelijke  uiting van menselijke zonde, maar de geschiedenis van Israël laat ons zien dat Gods plannen niet te stoppen zijn. Hij blijft trouw aan Zijn volk en Zijn beloften. Israël is een levend getuigenis van Gods kracht en genade, en het is onze taak om dit verhaal door te geven, te bidden voor Zijn volk en om te komen tot een dieper begrip van Zijn eeuwige plannen.

 

Israëls voortbestaan te midden van genocide en bedreigingen is een krachtig bewijs van Gods trouw. Terwijl de wereld vaak vergeet, blijft God Zijn volk beschermen en Zijn beloften vervullen.

 

Jesaja 41:8-10
"Maar u, Israël, Mijn dienaar, Jakob, die Ik verkozen heb, het nageslacht van Abraham, Mijn vriend. U, die Ik gegrepen heb van de einden der aarde, en geroepen heb uit haar verste uithoeken. Ik zei tegen u: U bent Mijn dienaar, Ik heb u uitgekozen en u niet verworpen. Wees niet bevreesd, want Ik ben met u; wees niet ontsteld, want Ik ben uw God."
(God verzekert Israël van Zijn trouw en aanwezigheid, ondanks tegenslagen.)

 

Shalom Dre