Judea, Samaria en Jeruzalem: Het eeuwige erfdeel van het Joodse volk

De afgelopen weken heb ik op YouTube gekeken naar hoe islamitische jongeren les krijgen op school. Daar zag ik hoe zij onderwijs ontvangen over wat de Koran en de Hadith vertellen over de "verste moskee" en Palestina. De term "verste moskee" verwijst naar de Al-Aqsa Moskee in Jeruzalem. Volgens de islamitische traditie wordt aangenomen dat deze term naar de Al-Aqsa Moskee verwijst, ook al bestond er in de tijd van Mohammed geen fysieke moskee op die locatie. 

 

De islamitische leraar bracht zijn boodschap vol passie over op de kinderen. Dit zette mij aan het denken: wat leren wij onze kinderen op christelijke scholen en in de kerk? Wordt daar ook de gepassioneerde boodschap over Jeruzalem gebracht, namelijk dat deze stad toebehoort aan de Joodse Koning en het Joodse volk? Wordt er ook verteld dat de Koran niets zegt over Jeruzalem?

 

In ieder geval weten we dat de PKN-kerken in Nederland een andere boodschap brengen. De PKN leert namelijk dat Judea en Samaria, inclusief Oost-Jeruzalem, toebehoren aan het Palestijnse volk. Dit standpunt hebben ze recent nog verklaard. Helaas hoor je hier weinig meer over. Ja, de PKN heeft nog een lange weg te gaan!

Het zou waardevol zijn als de PKN, die zich richt op gerechtigheid voor alle betrokkenen, haar standpunten kritisch toetst aan de Bijbelse beloften en profetieën, vooral als het gaat om de rol van Israël en het Joodse volk in Gods plan. Volgens de Bijbel behoort het land Israël, inclusief Judea en Samaria, toe aan het Joodse volk als een eeuwig erfdeel.

 

Wanneer we het hebben over Israël, komen de namen Judea, Samaria en Jeruzalem vaak naar voren. Deze gebieden zijn niet zomaar geografische locaties; ze vormen het hart van de Bijbelse geschiedenis en de identiteit van het Joodse volk. Waarom dit standpunt van de PKN? Veel internationale organisaties, regeringen en zelfs kerken, zoals de PKN in Nederland, betwisten het Joodse recht op deze gebieden. Sommigen beweren dat deze gebieden toebehoren aan het Palestijnse volk en noemen de aanwezigheid van Joden daar een "bezetting."   

     

De termen "bezetting" en "kolonisten" zijn politiek beladen en wordt vaak gebruikt door de tegenstanders van Israel. Voor veel Israëli's zijn de nederzettingen een herbevestiging van hun historische band met het land. Sommigen geloven dat deze gemeenschappen essentieel zijn voor de veiligheid van Israël.

                                                                                                          

Maar hoe verhoudt dit standpunt zich tot de Bijbelse waarheid? De Bijbel is duidelijk: het land is door God aan het Joodse volk gegeven, niet voor een bepaalde tijd, maar voor altijd. Voor christenen en de Nederlandse kerken, inclusief de PKN, is het belangrijk om de Bijbelse basis voor het Joodse recht op deze gebieden te begrijpen, te ondersteunen en te onderwijzen vanaf jonge leeftijd op de zondagschool en op christelijke scholen. Het is niet slechts een politieke kwestie, maar een geestelijke realiteit. Gods verbond met Israël vormt de basis voor ons geloof. Jezus, de Messias, kwam voort uit het Joodse volk en leefde in dit land.

 

Daarnaast roept de Bijbel ons op om te bidden voor de vrede van Jeruzalem en aan de zijde van Israël te staan.
Psalm 122:6 zegt: "Bid om vrede voor Jeruzalem. Mogen zij die u liefhebben, rust vinden."

 

Judea, Samaria en Jeruzalem behoren aan het Joodse volk op basis van Gods onveranderlijke belofte. Als christenen zijn we geroepen om dit te erkennen, te verdedigen en door te geven aan de volgende generatie.

Laten we bidden voor wijsheid en moed om de Bijbelse waarheid over Israël te blijven delen, te midden van een wereld die deze waarheid vaak negeert of verdraait.

 

Shalom, Dre