Ik verlang naar Jezus

Ik verlang naar Jezus

Het verlangen naar Jezus, het klinkt zo puur en oprecht. Het is niet zomaar een gedachte, maar een diep gevoel dat zich uit in een prachtig opwekkingslied. Alles zucht tot aan die dag – de dag dat de aarde vol zal zijn van de glorie van Zijn Naam.

 

In Filippenzen 1:21 zegt Paulus: "Want het leven is voor mij Christus, en het sterven is voor mij winst."
Deze woorden raken me diep. Ze zetten me persoonlijk flink op scherp. Het sterven is namelijk alleen winst als Jezus werkelijk je leven is geworden. En dat roept de vraag op: hoe zou ik die zin afmaken? 'Het leven is voor mij... wat zou jij daar invullen?

 

Alles zucht tot aan die dag

De christelijke wereld lijkt verward. Wie heeft nu echt het juiste antwoord? Waar gaan we naartoe? Het lijkt wel alsof er onrust is, en gek genoeg, we zingen vurig liederen zoals “Ik verlang naar Jezus”, maar het hart van menig christen lijkt ergens anders op gericht te zijn. En toch, wat een machtig wapen hebben we: de Bijbel, die krachtig en opbouwend is!

Wat zou het mooi zijn als we juist nu de blijde boodschap zouden horen – de boodschap van het sterven en de opstanding van de Messias. De hoop die we hebben, die we mogen doorgeven aan hen die (nog) niet geloven.

 

Mijn hart getuigt, mijn ziel zingt uit

In Psalm 23:4 lezen we: “Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood, ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij.”
Voor een kind van God is geen situatie hopeloos. Wat de wereld ook op ons afvuurt, we hoeven geen angst te hebben. Waarom? Omdat de Vader ons draagt door de kracht van Zijn geweldige liefde. En dat mag je elke dag opnieuw uitroepen: “Mijn hart getuigt, mijn ziel zingt uit.”

Toch knaagt er soms die onrust: Komt de Messias als een dief in de nacht? Ben ik bereid Hem te ontmoeten? In de praktijk blijkt dat veel christenen deze vraag lastig vinden. Zijn wij écht bereid om Hem te ontmoeten? Paulus verlangde naar de Messias, om bij Hem te zijn, en dat zou ook mijn verlangen moeten zijn.

 

U verdient ontzag en eerbied

Er wordt geschud aan ons bestaan, en het dagelijkse leven raakt vaak ontregeld. Maar ik geloof dat niets – en dan ook niets – ons kan scheiden van de liefde van de Messias. “Want een vaste burcht is onze God.” Wat er ook gebeurt, Hij is onze veilige plek.

Ja, er is veel schade aangericht in deze wereld, maar de grootste schade die de duivel aanricht, is de angst die veel christenen voelen. En dat hoeft niet! Wij zijn kinderen van de Grote Koning. Hij belooft ons niet een lang en gelukkig leven, maar wel een behouden thuiskomst. En dat is iets om te vieren, zelfs in de onrustige tijden die we doormaken.

 

Heel mijn leven geef ik U; Heer, laat dat mijn offer zijn

De woorden van de Koning der Joden raken me diep. “Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?” Zijn handen doorboord voor jou en mij. Een ongekend lijden, een ongekende pijn aan het ruw houten kruis van Golgotha.

Als wij denken dat wij het zwaar hebben, laten we dan even stilstaan bij de woorden van Jezus: “Eli, Eli, lama sabachtani?” Door Zijn kruis is de dood overwonnen. Dood, waar is je prikkel gebleven? Jezus leeft, en Hij is opgestaan!

Dit is het evangelie, de blijde boodschap. En ik hoop en bid dat de woorden van dit prachtige lied werkelijkheid mogen worden in ons leven. Dat we niet alleen zingen, maar ook leven naar de waarheid van deze woorden:

Heel mijn leven geef ik U; Heer, laat dat mijn offer zijn.

 

Shalom, Dre