Het is oneerlijk toch?

Vandaag vrijdag 7 maart: Oneerlijk die gevangenenruil? 100%. Maar kijk eens naar Jezus!

De wereld kijkt toe terwijl onschuldige Israëlische gijzelaars worden geruild voor honderden Palestijnse terroristen. Een wrange uitruil, een moreel failliet compromis. Hoe kunnen onschuldige burgers ooit gelijkgesteld worden aan veroordeelde moordenaars? Het is absurd en onrechtvaardig. Hoe kun je überhaupt onderhandelen met mensen die slechts één doel hebben: de uitroeiing van het Joodse volk?

Maar oneerlijkheid is niets nieuws in de Bijbelse geschiedenis. Kijk naar Jezus, de Zoon van God. Hij, volmaakt en zonder zonde, gaf Zijn leven voor miljoenen schuldige mensen. Eén Rechtvaardige voor een menigte zondaars. Een offer dat in menselijke termen nog onbegrijpelijker is dan een ongelijke gevangenenruil. Toch was het Gods plan. Een Vader die Zijn Zoon gaf. Voor het gewone menselijke brein niet te bevatten.

Wat leert dit ons? Dat gerechtigheid en genade soms onverenigbaar lijken. Dat de wereldse maatstaven van recht en evenwicht niet altijd de maatstaven van God zijn. Israël wordt gedwongen keuzes te maken die onrechtvaardig lijken, maar soms is dat de prijs van het beschermen van levens. Net zoals Jezus ervoor koos om de oneerlijkste ruil ooit te maken: Zijn leven voor de onze….. Vandaag de dag zien we Israël opnieuw geconfronteerd met ongelijkheid. De wereld veroordeelt de Joodse staat, zelfs wanneer die zich verdedigt tegen terreur. Israël wordt onder druk gezet om gijzelaars vrij te krijgen door honderden terroristen los te laten – een oneerlijke en pijnlijke ruil.

Zou Hij niet achter Zijn volk blijven staan? Achter de Israëlieten die vandaag de dag vechten om hun bestaan? De wereld schreeuwt over ongelijkheid, maar begrijpen de politieke leiders wel echt wat rechtvaardigheid is?
Misschien moeten we minder klagen over de oneerlijkheid van de wereld en meer stilstaan bij de onmetelijke Genade die ons allen aangeboden wordt. Want uiteindelijk is dát de grootste, meest onbegrijpelijke ruil van allemaal.

Maar wat is de echte, ultieme ruil? Niet de gijzelaars tegen terroristen, maar de ruil die Jezus maakte: Zijn leven voor onze redding. De uitruil van tijdelijke dood voor eeuwig leven. Israël vecht om te leven in het hier en nu, maar wie Jezus kent, weet dat er een nóg grotere belofte is. Hij kwam om het volk Israël – en allen die in Hem geloven – eeuwig leven te geven. Jezus betaalde de hoogste prijs. Nu is het aan jou: accepteer je Zijn geschenk?

De wereld schreeuwt over de ‘ongelijkheid’ van deze gevangenenruil, maar beseft niet dat ze zelf deel uitmaakt van een veel grotere, goddelijke transactie. De vraag is: accepteer je die ruil? Zie je dat Jezus de Messias is, de Koning van Israël en de Redder van de wereld? Wie in Hem gelooft, heeft deel aan de ultieme bevrijding – niet slechts uit menselijke gevangenschap, maar uit de macht van zonde en dood.

Israël vecht om te overleven. Maar uiteindelijk ligt de ware overwinning niet in tijdelijke deals, hoe wrang ook, maar in Gods eeuwige verbond. De vijanden van Israël zullen komen en gaan, maar Gods belofte aan Zijn volk blijft:
"Want Ik zal u een toekomst en een hoop geven." – Jeremia 29:11
Wat de wereld ook zegt, God heeft het laatste woord. Israël zal blijven bestaan. En wie gelooft in Jezus, de Messias, zal voor eeuwig leven.
“Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al was hij gestorven.” – Johannes 11:25

Shalom Dre