De geest van Ismaël is springlevend – Israël onder vuur, ook in Nederland

De geest van Ismaël is springlevend – Israël onder vuur, ook in Nederland

De wereld kijkt naar Israël – en oordeelt. Raketten vliegen Israël binnen, kinderen rennen naar schuilkelders, terroristen gebruiken burgers als menselijk schild, maar het oordeel van de wereld is helder: Israël is schuldig. Het is een krankzinnige omkering van waarheid en recht. Maar deze haat is geen toeval. Het is geen puur politiek geschil. Wat zich afspeelt in Gaza, op de Dam, in de Tweede Kamer en zelfs in kerken, is een geestelijke strijd. En de Bijbel heeft deze strijd al duizenden jaren geleden benoemd.

Want de geest van Ismaël leeft.

Hij leeft in de felle haat tegen het Joodse volk. Hij leeft in de roep om de vernietiging van Israël. Hij leeft in politici die de kant kiezen van terreur onder het mom van ‘gerechtigheid’. Hij leeft in kerken die Israël verloochenen uit angst voor mensen. Deze geest haat alles wat God liefheeft – en verzet zich met woede tegen Gods verkiezing van Israël.

Het is tijd om wakker te worden.
De strijd tegen Israël is een strijd tegen de God van Israël. En wie vandaag zwijgt, kiest onbewust partij – tegen de belofte, tegen het verbond, tegen de waarheid.

Durf jij deze realiteit onder ogen te zien?
Lees dan verder. Maar wees gewaarschuwd: deze waarheid schuurt.

De wereld kijkt toe – en oordeelt.
Israël verdedigt zich tegen een meedogenloze vijand, maar de internationale verontwaardiging keert zich, zoals altijd, tegen de Joodse staat. Terwijl de raketten vanuit Gaza blijven vallen, terwijl Israëlische kinderen in schuilkelders slapen, klinkt in Europa en ook in Nederland slechts één boodschap: Israël is de schuldige.

Maar wie de Bijbel kent, weet: dit is geen gewoon conflict. Dit is een geestelijke strijd. Dit is de geest van Ismaël – springlevend, woedend, en steeds zichtbaarder.

“Hij zal een wilde ezel van een mens zijn; zijn hand zal tegen allen zijn, en de hand van allen tegen hem; en tegenover al zijn broeders zal hij wonen.” [Genesis 16:12]

God sprak deze woorden over Ismaël, de zoon van Abraham en Hagar. Niet als vloek, maar als beschrijving van een geestelijke realiteit die zich tot op de dag van vandaag uitstrekt. Ismaël werd niet gekozen als drager van het verbond – die eer viel Izaäk te beurt, de zoon van de belofte. En sinds die tijd leeft er een diepe, geestelijke wrok in de nakomelingen van Ismaël, een verzet tegen Gods verkiezing.

Vandaag zien we die geest op straat.
Op de Dam in Amsterdam, waar demonstranten roepen om ‘intifada’ – gewapende opstand. Waar leuzen als “From the river to the sea” worden gescandeerd – een oproep tot het volledig verdwijnen van Israël. De geest van Ismaël schreeuwt openlijk, met vlaggen van terreurgroepen, met haat die vermomd wordt als ‘gerechtigheid’.

En de politiek?
In plaats van moreel leiderschap zien we een parlement dat knikt naar de massa. Kamerleden die Israël beschuldigen van ‘oorlogsmisdaden’ maar zwijgen over gijzelingen en Hamas. Ministers die oproepen tot ‘evenwicht’, maar blind zijn voor het feit dat Hamas zijn eigen volk als menselijk schild gebruikt. Nederland keert zich af van Israël – moreel, politiek en geestelijk.

“Zoals destijds hij die naar het vlees geboren was, hem vervolgde die naar de Geest geboren was, zo is het ook nu.” [Galaten 4:29]

Deze strijd is niet nieuw. Wat in Genesis begon, klinkt tot op vandaag. De geest van Ismaël – het vlees – vervolgt nog altijd de erfgenaam naar de Geest: Izaäk. Israël. Het Joodse volk.

En de kerk?
Pijnlijk genoeg zwijgt ook een groot deel van de kerk. Uit angst voor politieke labels, voor controverse, voor ‘onevenwichtigheid’. Maar God is niet neutraal. Hij koos Abraham, Hij bevestigde Zijn verbond met Izaäk, en Hij noemde Israël Zijn eerstgeboren zoon “Israël is mijn eerstgeboren zoon.” [Exodus 4:22]^3

Wie de geschiedenis van Israël geestelijk leest, ziet Gods hand – ondanks alles. En wie vandaag zwijgt, zwijgt tegenover een geestelijke vijand die niets liever wil dan dat Israël verdwijnt.

Maar Gods Woord is helder: “Wie u aanraakt, raakt Zijn oogappel aan.” [Zacharia 2:8]

De geest van Ismaël kan schreeuwen, maar Gods belofte staat.
Israël is niet volmaakt – geen volk is dat – maar het is het volk dat God uitkoos. Het volk waarmee Hij een eeuwig verbond sloot. Het land dat Hij hen gaf is niet onderhandelbaar. Zijn verkiezing is niet terug te draaien.

Laat de kerk dus niet langer zwijgen. Laat christenen zich niet langer verschuilen achter menselijke redelijkheid. Want dit is geen politiek conflict – dit is geestelijke strijd.

En die vraagt een geestelijk antwoord: trouw aan Gods Woord, gebed voor Zijn volk, en openlijk verzet tegen de geest van Ismaël.

De vraag is: sta jij op? Of zwijg jij mee met een wereld die zich keert tegen Gods oogappel?

De geest van Ismaël leeft niet slechts in verre landen, maar ook hier, onder ons — in onze steden, onze parlementen en onze kerken. Wie vandaag zwijgt over het onrecht tegen Israël, is medeplichtig aan deze geestelijke oorlog. Wie zich verzet tegen Gods uitverkoren volk, verzet zich tegen God Zelf.

Shalom Dre